RYBAKI,Charytatywna 11

Wiejskich klimatów ciąg dalszy. Tym razem przenosimy się w piękne okolice Puszczy Białowieskiej, do wsi Rybaki, gdzie biegamy na rzecz Podlaskiego Hospicjum Onkologicznego.  Dla tutejszego hospicjum biegam po raz drugi, poprzednio półmaraton, tym razem nietypowy dystans jedenastu kilometrów. Jest fajnie bo tutejsi ludzie są fajni. Zupełnie inni niż w naszych stronach -  nie mam tu na myśli, że nasi są  mniej fajni czy coś w tym rodzaju -  Ci są po prostu inni a w swojej odmienności szczerzy, serdeczni i prostolinijni. Trasa wiedzie przez las na terenach Puszczy, pogoda do biegania wymarzona.  Nie za ciepło, nie za zimno, w miarę bezwietrznie ale bez słońca.

Całą trasę przebiegłam w towarzystwie wspaniałej dziewczyny, bez której na pewno nie dałabym rady. A tu 58 minut - taki wynik! Julita (później dopiero dowiedziałam się jak jej na imię) przez cały bieg tryskała takim ogromem pozytywnej energii, że mogłaby obdarzyć nią jeszcze ze trzech innych zawodników! Trzymałam się jej uparcie, gadałyśmy sobie o tym i o owym a kiedy już zabrakło mi sił dopingowała mnie i zmuszała do walki. Jej uśmiech i optymizm były moim paliwem. Na koniec, na mecie moja biegowa koleżanka chwyciła mnie za rękę i finiszowałyśmy razem w pięknym stylu. Żadnej rywalizacji, piękny sportowy duch. 

Organizacyjnie było trochę improwizacji i jakieś zamieszanie przy końcowej klasyfikacji jednakże  usatysfakcjonowana świetnym wynikiem wracałam do domu bardzo zadowolona.

PS. Tacie też świetnie poszło.

Medale dziergane na szydełku - rękodzieło podopiecznych hospicjum. Takiego jeszcze nie było. Po ogłoszeniu wyników okazało się, że moja koleżanka zajęła trzecie miejsce... i postanowiła się nim ze mną podzielić.  Tak oto wraz z ssakiem stanęliśmy na podium :)

Henio. Moja największa motywacja do szybkiego powrotu na metę.